Badr – De pijnlijke werkelijkheid achter Badr Hari

Badr

Badr is het tweede vechtsportboek dat vanuit de laptop van Jens Olde Kalter in de etalages van boekhandels is verschenen. Erg lang lag het boek er niet, omdat de literatuur over de veelbesproken Badr Hari nogal gewild was. 

Weinig woorden van Badr

In tegenstelling tot zijn vorige boek ‘De Kickbokser’, over het leven en carrière van kickbokslegende Ernesto Hoost, kon hij voor het schrijven van het boek ‘Badr’ niet rekenen op medewerking van de hoofdpersoon. Badr Hari wilde niet aan het boek meewerken. Ook hoefde de kickbokser van tevoren geen manuscript te lezen. Dat betekent dus dat The Golden Boy niet in het werk van Olde Kalter heeft lopen gummen.

The dark side of Badr

Badr complimenteert je leesbril en het boek zal waarschijnlijk na twee dagen alweer stof vangen in de boekenkast. Vooral omdat Olde Kalter de geschiedenis van Hari in geur en kleur beschrijft. Zelfs de geuren en kleuren zijn in detail terug te lezen. Maar de focus van Olde Kalters beschrijvende schrijfstijl ligt voornamelijk op de duistere kanten van Badr Hari.

Waar je in De Kickbokser vooral door Jens werd meegesleurd naar bomvolle Japanse arena’s, neemt de schrijver je in het boek Badr je vooral mee naar de nachtclubs waar The Golden Boy voornamelijk The Bad Boy uithing. In de wedstrijdverslagen van Badr werd de geur van bloed ook minder sterk beschreven dan in het verslag van de mishandeling in de skybox.

Voor Badr Hari is het boek dus niet bepaald een visitekaartje. De keiharde fans (zoals ik) zullen ongetwijfeld hier en daar een beetje moeten worstelen met de pijnlijke inhoud van het boek.

Ongepast en toch hilarisch

Ondanks alle pijnlijke onthullingen over de topsporter, zal de aanhang van Badr hier en daar ook schaterende hyenageluiden produceren. Vooral halverwege alinea’s waar de objectieve lezer waarschijnlijk geschokt en met een onbehaaglijk gevoel van onbegrip wordt afgeserveerd. Bijvoorbeeld als trainer Mike Passenier een ongepaste doch hilarische opmerking eruit flapt.

Over de opnames van een promo voor het It’s Showtime titelgevecht tegen Hesdy Gerges onthult het boek het volgende:

Badr zit op een bankje in de gym van Mike Passenier, die er zelf ook vlakbij zit. “Wat zou je echt nog graag willen bereiken?” vraagt de interviewer. “Wat willen we nog bereiken Miky?” herhaalt Hari de vraag terwijl hij zich tot Passenier wendt. “Eh… iemand doodslaan in de ring”, zegt Passenier hardop waarop Hari lacht en het nog eens bevestigt.

Voor wie het boek nog moet lezen

Wanneer je het boek Badr openslaat, zorg dat je de komende uren geen afspraken hebt staan. Je gaat die afspraak namelijk niet redden. Net als Badr Hari word je een ‘no show’ gedurende de periode dat jouw hoofd in deze kickboksliteratuur is begraven.

Bestel het online of reken netjes af bij de kassa. Het is zaak dat je dit boek leest, voordat er een spuuglelijke film van gemaakt wordt. Zo kun je namelijk als een ware hipster het cliché uitkramen dat het boek veel beter was.

Geef een reactie