We kunnen hem zo onderhand wel de Joop Zoetemelk van het kickboksen noemen. Het is alweer drie keer op rij dat Ismael Londt een tweede plek op een toernooi bemachtigt. Voor de K-1 World Grand Prix werd Londt ook al tweede op twee toernooien van Superkombat. Toch heeft hij vrede met zijn prestatie in de Final 8 van K-1. “Voor mijn gevoel heb ik er alles uit gehaald. Daarom ben ik ook tevreden. Ik ben niet zo iemand die achteraf gaat lopen piepen. Ik moet gewoon nog harder werken en de volgende keer nog beter presteren”, zegt Londt.

Wat er mis ging

Dat Ismael al zijn vuur liet zien in de partij tegen Hesdy Gerges was zeker gepland. “Dat was mijn visitekaartje”, vertelt Londt. “Ik hoorde dat Hesdy Gerges een harde vechter is. Dus ik wilde zien hoe hard hij werkelijk was”. Met een gesprongen knie kreeg de vechter van Team Furious het antwoord op zijn vraag. De Egyptenaar uit Amsterdam had een flinke snee onder zijn linker oog. Omdat Gerges wazig zag, kon hij niet verder.

Dat de halve finale tegen Poturak na een spectaculaire kwartfinale wat minder explosief was, had volgens de Rotterdammer de volgende reden: “Ik had op Badr gerekend. Daar had ik ook op getraind. Daarom was ik wat voorzichtig. Ik hoopte dat hij in de fout ging en op een stoot van mij zou lopen”. De Macedoniër maakt er doorgaans een goed gevecht van, maar hij lijkt tegen Ismael in de tweede ronde snel op te geven.

De voorzichtige start van Londt tegen Mirko Cro Cop was geen gevolg van een gebrek aan conditie zegt de Surinaamse vechter zelf. “Cro Cop is een southpaw en als je dan vol gas op hem af komt, loop je op zijn linkerhand. Daarbij is deze Kroaat te geraffineerd om zomaar te overrompelen”.

De Kroaat die bekend staat om zijn hoge trap die hij vanuit de linkerkant van het bekken afvuurt op de slaap van zijn opponenten, flikte hetzelfde kunstje ook in de finale tegen Mr. Pain. Al was het volgens Ismael geen voltreffer. “Ik werd half geraakt door die hoge trap. Maar hij raakte me wel. Vervolgens gleed ik uit. Daar kreeg ik jammer wel genoeg acht tellen voor”.

Londt kwam nog knap terug, maar niet genoeg om levende legende, Mirko Cro Cop, te beroven van de bekroning op zijn carrière. “In principe vecht je tegen 17 duizend Kroaten daar. Daar heb je ook gewoon mee te maken als je tegen een Kroaat in Kroatië vecht”.

Early years of Pain

Wat velen niet weten of nog niet beseffen, is dat Ismael Londt een laatbloeier is. Van origine is hij een basketballer die in de top van de jeugd in de Nederlandse competitie speelde. Toch droeg Ismael op 18-jarige leeftijd voor het eerst de bokshandschoenen. Hij zei vervolgens vaarwel tegen de bal en de basket. Je loopt het hoe dan ook genadeloos op als je oom Melvin ‘No Mercy’ Manhoef heet.

Zijn vorige manager had niet de juiste contacten. Hierdoor kon Nederland niet vanaf het begin genieten van de vaardigheden van Ismael Londt. Waar andere Nederlanders hun wereldpodium bij It’s Showtime vonden, heeft de Rotterdammer elders moeten vechten voor erkenning. De Surinaamse krijger vocht zich toch in de schijnwerper. Met een alternatieve route door Oost-Europa, bereikte Mr. Pain alsnog de wereldtop.

Vooral zijn prestaties in Superkombat bracht hem de erkenning. Mr. Pain is sinds juli 2012 wereldkampioen van het Roemeense Superkombat. Eerder won hij al een keer de Superkombat World Grand Prix. Later werd Londt twee keer de runner-up.

Na deze zwaar bevochten, Oost-Europese prestaties kon de rest van de wereld het niet meer ontkennen. De ogen zijn inmiddels geopend. Wijd open gesperde kijkers met de pupillen gericht op het pad van vernieling dat de jonge Mr. Pain achter zich laat.

Ismael Londt komt uit voor Team Furious uit Rotterdam en Michel Tholel is zijn hoofdtrainer. Londt is zelf ook kickbokstrainer bij het Rotterdamse Team Furious. Hij begeleidt zowel vechters uit de A-klasse, als jongens die enkel voor hun plezier meetrainen. Melvin Manhoef is naast bloedverwant, vooral trainer en manager en Mike Passenier staat onder normale omstandigheden ook in Ismael’s corner. Kortom, weer een vechter van de Nederlandse school die zich in de wereldtop nestelt.

De toekomst

K-1 eindbaas, Mike Kim, heeft natuurlijk een nieuw contract klaarliggen voor de Surinamer met gesprongen knieën waar Remy Bonjasky een puntje aan kan zuigen. K-1 kan echter nog niet pronken met een handtekening van Ismael Londt. De rijzende ster van het kickboksen wacht nog even wat de concurrentie te bieden heeft.

Eerder was er al sprake dat Ismael Londt op de Grand Slam van Glory zou vechten. Toen werd geopteerd voor een kansrijke optie bij K-1. De grootste namen tekenden bij Glory, waardoor het prijsgeld van de K-1 World Grand Prix steeds aantrekkelijker werd. Inmiddels zijn alle opties open.

Mogelijk kan Londt in de toekomst alsnog de cards van Glory World Series sieren. Dat zal Mr. Pain in de gelegenheid  brengen om vers bloed te proeven. Hoewel de Surinamer geen namen wil noemen, merk je dat de vechter naar een nieuwe uitdaging snakt. Wie de ideale nieuwe uitdaging is laat Londt liever nog in het midden. “Ik zal er niet naar vragen. Ik ontloop het echter ook niet”, legt Ismael uit. “Het maakt mij niet zoveel uit tegen wie ik moet. Ik wil gewoon vechten”.

Wie hij ook in de toekomst tegenover zich zal treffen… De koude rillingen zullen onvermijdelijk zijn. Wanneer de volgende opponent getuige is van de opkomst van Ismael Londt; Wanneer Mr. Pain met de Surinaamse vlag om zijn nek de ring nadert; Wanneer dat deuntje van die hypnotische saxofoon de haartjes in de nek doen rijzen; Dan zal kippenvel woekeren over de huid bij een ieder die Mr. Pain in de ogen staart. In braille zal op de huid de volgende verontrustende tekst te lezen zijn:

‘The Pain has just begun!’

 

@peterklosters volgen

Schrijver: Peter E-mail: Bio: In mijn schrijfstijl ken ik weinig nuances en ik gebruik veel waarde-oordelen en schuttingtaal. Naast Fightblogger ben ik ook de admin van deze site. Dus ik zoek altijd naar de knock-out bij zoekmachines met mijn kwetsende SEO trefwoorden.