De Canadese Josh Jauncey heeft zich in Nederland gevestigd om te werken aan een prof-carrière in kickboksen. De huidige kampioen van Noord-Amerika maakt indruk met puntgave combinaties die als water door menig dekking lijken te vloeien. Nu hij in Nederland is, gaat het straks allemaal voor het echie. Of zijn skills en atletisch vermogen in de Lage Landen hier ook effect zullen hebben, is nog zeer de vraag. De Josh Jauncy hype is inmiddels in gang gezet met de eerste aflevering van zijn online documentaire.
Dat Josh Jauncey de top gaat halen lijkt al flink in de verwachtingen te zijn aangekoekt. De potentie lijkt er ook wel in te zitten. In zijn gevechten etaleert de Canadees een mooi afgeronde techniek en een arsenaal dat bulkt van spinning en flipping fatality shit, wat zelfs Epke Zonderland niet kan uitvoeren zonder de rekstok te breken met zijn dikke harses. Al die showboating moves die Michael Page gebruikt om MMA-partijen vroegtijdig te beëindigen, zijn voor Jauncy ook geen enkel probleem.
Succes in Glory = Succes voor Glory
Glory had al even belangstellend gesnuffeld aan de beste kickbokser van Noord-Amerika. Josh Jauncey is een traditionele kickbokser. Geen MMA-afval van de UFC of Bellator. Als hij de verwachtingen waarmaakt, kan er wel eens extra concurrentie voor Giorgio Petrosyan ontstaan. Een Canadese top contender in de 70 max klasse zal voor Glory interessant zijn. Het publiek in Noord-Amerika heeft helden nodig wil Glory een beetje boeren op het westelijke continent.
Toch staat Noord-Amerika niet bekend om het voortbrengen van kickboksers voor de wereldtop. Canada en de VS zijn groot en er wonen een hoop mensen. Nederland blijft toch het beste kickboksklimaat. Michael Duut maakte gedurende Glory 5 in London al duidelijk dat de huidige Amerikaanse top slechts kanonvoer is voor de Europese profs. Road tot Glory USA winnaar, Dustin Jacoby, kent nu het verschil tussen drie Amerikanen en één Nederlander. Jacoby’s conclusie is dat het eenvoudiger is om een hele avond tegen Yanks kan vechten, dan drie minuten te blijven staan met beginnende prof uit Groningen.
Het grote verschil is dat Muay Thai in de VS een afslanksport of een neventraining van MMA is. In Nederland is deze vechtskunst praktisch een zelf voorzienend organisme dat zich heel organisch in de samenleving nestelt. In het DNA van nieuwe generaties zal Dutch Style Muay Thai vast te stellen zijn. Er is nooit hulp van een nationale bond geweest. Vechtlust, een beetje gedoogd sponsorgeld en een goede infrastructuur maken het mogelijk dat sportscholen landelijk met elkaar kunnen concurreren. Jonge Nederlandse amateurvechters die op het punt van doorbreken staan, hebben doorgaans meer ervaring in de ring dan buitenlandse vechters in hun prille prof-carrière.
De twintigjarige Canuck is misschien de schrik van het wilde westen. Ook kan hij nog volop in zijn progressiejaren zitten. Eenmaal in Nederland slaat die onzekerheid een keer toe. Die twijfel die als een stekende herinnering in je schedel echoot. De torenhoge eigendunk van de kampioen van zijn werelddeel zal beetje bij beetje afbrokkelen als Jauncey het zich weer beseft. In Nederland is hij praktisch een bejaarde die baantjes trekt in een efficiënte kweekvijver die stevig gevuld is met potentiële ringheersers.
Amateurpotje
Josh Jauncey heeft zijn eerste beproeving op 11 mei. Als hij zijn eerste Nederlandse partij weet te winnen, zal dat een enorme opluchting voor de Canadese knokker zijn. Er moet wel een amateurpotje gewonnen worden van Ahmed Astitou. Hoewel ‘Sti-2′ geen brute bling op zijn riem draagt, heeft de Marokkaan wel altijd een grote, luidruchtige achterban op de tribune zitten. Het geschreeuw van het publiek voedt Astitou’s grootste kracht. Druk zetten en vol gas vooruit vechten. Met die methode is Ahmed al dertien wedstrijden ongeslagen. Dit amateurpotje is direct menens voor Josh Jauncey.
Astitou’s combo’s zijn vloeien misschien niet als water, maar Sti-2 heeft dat ook niet nodig. De Marokkaan zet gewoon druk in een bizar hoog tempo en hij gaat door tot zijn opponent verzuipt. Ahmed Astitou heeft weinig te verliezen en kan zich flink op de kaart zetten. Alle druk rust op de schouders van de man met de salto’s. Josh Jauncey is naar dit platte stukje van de wereld gekomen om het te maken in de ring. Dit is geen Canada waar het gros van de vechters het alleen op het ijs te knokken.
Op 11 mei zal Josh Jauncey moeten laten zien dat hij echt een kampioen is. Als hij dat amateurpotje wint, mag hij na afloop gerust een paar backflips doen. Hij mag best vieren dat hij de eerste Canadees is die in Nederland iets wint zonder keihard linksom rondjes te schaatsen. Uiteindelijk is winnen van Ahmed Astitou al een prima reden voor een vroegtijdig feestje. Ahmed is namelijk fucking gangster in de ring. Ze zijn beiden pas twintig jaar oud, dus op 11-05-2013 vindt mogelijk het gevecht van de toekomst plaats.
